For the record

KLIMAATGEKKIES … hoe onze Thierry ooit aankeek tegen klimaatverandering.

Toen ik onlangs, na een val met de camera, voor een schouderoperatie in het ziekenhuis terechtkwam en met de anesthesist nog vlak voor het rustgevende roesje in gesprek raakte over mijn werk, was het laatste wat ik uit zijn mond noteerde: “Maar meneer, u gelooft toch niet echt dat klimaatverandering door de mens wordt veroorzaakt …”.

Ik kon niet meer in discussie gaan, want ik zag het beeld vervagen. En eigenlijk wil ik, veertien jaar na Al Gore’s Inconvenient Truth, helemaal niet meer in discussie gaan. Kijk naar buiten, iedereen ziet het gebeuren! Een andere strategie werkt beter, bedacht ik toen ik weken later weer helemaal fit was: laat de geschiedschrijving zijn werk doen.

Ik ben ervan overtuigd: de grootste vergissing, die veel mensen ‘op rechts’ maken, is het ontkennen van het probleem van klimaatverandering en de urgentie van actie ertegen. Het bevestigt volgens mij het vooroordeel dat er met name in de populistische hoek weinig verantwoordelijkheidsbesef zit, en dat hun leiders kortzichtige opportunisten zijn wanneer ze ijskoud beweren dat global warming een verzinsel van de elite is.

Ook Thierry Baudet, de man van de visionaire vergezichten en intellectuele poses, had het vandaag op radio 1 – midden in de warmste winter sinds mensenheugenis – voor de zoveelste keer over ‘klimaat hysterie’. Ik vind dat hij zich daarmee diskwalificeert als politiek leider, ondanks alle scherpzinnigheid die hij zeker in huis heeft. Vissend in de vijver van het grote ongenoegen, speelt hij met vuur. Want hij wéét dat hele volksdelen klakkeloos achter zijn opinies aanlopen, mensen die allemaal boos zijn op de linkse kerk. Mensen, die voor het gemak het thema KLIMAAT op één hoop gooien met alle andere frustraties over een veranderende samenleving, waarin ze zich niet meer herkennen en zich onveilig voelen.

Baudet begaat, net als Trump en andere neorechtse leiders op het wereldtoneel, een historische blunder. Door moedwillig de ogen te sluiten voor de langzame en voor velen nog abstracte ondergang van onze leefbare planeet. En erger nog: door het wegzetten van de mensen die daar iets tegen proberen te doen als klimaatgekkies. Ik heb zo’n vermoeden dat deze houding van ‘hoon’ vroeg of laat als een boemerang bij hen terugkomt.

Ik zou mezelf privé eerder als een conservatief dan als progressief betitelen. Ik begrijp wat Pim Fortuyn bedoelde met de ‘verweesde samenleving’, ik ben vóór Gert-Jan Segers’ begrip van een fatsoenlijk burgerschap, en ben een aanhanger van Jan Peter Balkenende’s (door links belachelijk gemaakte) normen en waarden. Ik deel Frits Bolkenstein’s kritiek op de Nederlandse ‘zwakstroom samenleving’, en ik herken me in Paul Scheffer’s zorgen om het multi culturele drama. Maar hoe je er ook over denkt: ons politiek gekrakeel is van alle tijden en klimaatverandering-in-het-huidige-tempo is dat niet! Dat issue verheft zich boven de politiek!

Klimaatverandering is als een langzaam hellend vlak, een alsmaar schuiner spekglad speelveld waarop we met zijn allen naar beneden dreigen te glijden, te tuimelen. Zowel de linkse poppetjes als de rechtse poppetjes. Die moeten elkaar nu gezamenlijk, en tégen hun wil, extreem goed vasthouden in een poging gestaag omhoog te kruipen en het evenwicht te herstellen. Dat vergt samenwerking, inzicht en leiderschap, en daarvoor hebben we iedereen nodig. Wat Baudet doet is precies het tegenovergestelde. Hij maakt er, om electorale redenen, moedwillig een glijbaan van.

Je moet van goede huize komen, wil je het wetenschappelijk aangetoonde fenomeen van het broeikaseffect omverwerpen. Alle statistieken wijzen op een rechtstreeks verband tussen industriële broeikasgassen en ‘global warming’. Alle onderzoekingen bevestigen dat het acuut terugdringen van CO2 – náást bizarre en groteske maatregelen als geoengineering – de enige optie is om dit proces nog enigszins te stoppen. En …. alle seinen staan op rood.

Laat de geschiedenis maar oordelen. Ik stel voor om alle tegenwerpselen, spot en toorn van klimaatontkenners voortaan zwijgend te incasseren. Wel kopieer ik vanaf vandaag hun uitspraken, met tijd- en bronvermelding. Zodat komende generaties over 50 of 100 jaar nog eens rustig kunnen teruglezen hoe hun voorouders in de jaren twintig van de 21ste eeuw er over dachten. Just for the record.

Roelf van Til